Άλλοι κροκόδειλοι θέλουν να κοιτάζουν το φεγγάρι, άλλοι να ξαπλώνουνε ανάσκελα και άλλοι να πλατσουρίζουνε στη λάσπη. Ο Κορνήλιος, όμως, ο πιο καυχησιάρης και κατεργάρης από όλους τους κροκόδειλους, θέλει να τρώει χέρια. Μέχρι τώρα έχει φάει χέρι σερβιτόρου, χέρι μαέστρου, χέρι μποξέρ, χέρι τροχονόμου, χιλιάδες χέρια! Αμέτρητα! Μόνο χέρι οδοντογιατρού δεν έχει φάει ακόμη. Ώσπου μια μέρα αποφασίζει να βάλει σε εφαρμογή ένα καταχθόνιο σχέδιο και να φάει χέρι οδοντογιατρού. Θα τα καταφέρει άραγε; Ποιος ξέρει;

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ο γιατρός έκανε μια ένεση στον Κορνήλιο κι έχωσε μετά το χέρι του στο πελώριο στόμα για να του σφραγίσει το δόντι.- Μη φοβάσαι! Δε θα σε πονέσω! τον καθησύχασε.- Το ξέρω, απάντησε ο Κορνήλιος. Εγώ θα σε πονέσω!- Τι είπες;- Τίποτα. Τίποτα.Ο γιατρός άρχισε να σφραγίζει.«Μανούλα μου! Τι ωραίο παχουλό χεράκι!» χάρηκε ο Κορνήλιος. «Ας το γλείψω λίγο, να δω τι γεύση έχει!»Και με την άκρη της γλώσσας έγλειψε το χέρι του γιατρού.«Νόστιμο φαίνεται!» συλλογίστηκε.-Πάψε να μου γλείφεις το χέρι! τον μάλωσε ο γιατρός.- Το γλείφω από ευγνωμοσύνη!- Συγκρατήσου και άσε με να κάνω τη δουλειά μου!«Να του το φάω τώρα ή αργότερα;» αναρωτιόταν ο Κορνήλιος. «Ας του το φάω τώρα να ξεμπερδεύουμε! Τέτοιο ωραίο χέρι δεν το ξαναβρίσκεις εύκολα μέσα στο στόμα σου!»«Χλααααπ!» έκανε να χάψει το χέρι του οδοντογιατρού. Αλλά τίποτα! Δεν τα κατάφερε! Τα σαγόνια του δεν έκλειναν. Είχαν μουδιάσει από την ένεση!«Βρε, να πάρει η οργή!» μουρμούρισε. «Τι πάθανε οι μασέλες μου; Αγκύλωση;»«Αχά!» κατάλαβε ο γιατρός. «Αυτό το αχάριστο ερπετό πάει να μου φάει το χέρι. Πρώτη φορά βλέπω τέτοια τεράστια αγνωμοσύνη! Θα του δείξω όμως εγώ! Θα του δώσω ένα μάθημα που θα το θυμάται ώσπου να γίνει τσάντα!»...