Με τα Θαλασσινά Ειδύλλια -συλλογή που την είχε σχεδιάσει ο ίδιος ο Παπαδιαμάντης όσο ζούσε-, έχουμε το αποκορύφωμα της ωρίμανσης και την έκφραση της εξαιρετικά αφηγηματικής μαστοριάς του Σκιαθίτη πεζογράφου. Στα διηγήματα αυτά συναντούμε τον κόσμο του Παπαδιαμάντη, με την πίκρα και την ειρωνεία του, με τον παιδεμό του και την ελπίδα. Με την συλλογή αυτή ο Παπαδιαμάντης μπαίνει πάνοπλος στον λογοτεχνικό χώρο, να κατακτήσει την κορυφαία θέση της νεοελληνικής διηγηματογραφίας.
