«...μιλούσαν χωρίς να διανθίζουν το λόγο, χωρίς συγκίνηση, στεγνά και κοφτά, αλλά παραστατικά, ρεαλιστικά και προσωπικά...». Η παραπάνω φράση, παρμένη από την 3η ιστορία του βιβλίου και ξεκομμένη από τα συμφραζόμενα, περιγράφει απόλυτα την γραφή του Δημήτρη Φωτόπουλου.

9 ιστορίες στις οποίες ο συγγραφέας αφηγείται τα βιώματα και τις εμπειρίες του κατά τη διάρκεια της παραμονής του σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού. Φράσεις κοφτές και λιτές, με ρυθμό και ήχο που περιγράφουν καταστάσεις, άλλοτε σκληρές και άλλοτε όχι, μα ολότελα αληθινές και ανθρώπινες. Χωρίς περίσσιες περιγραφές, ήρεμες και, συχνά, οικείες, ακριβώς όπως αυτές που θα σου εξιστορούσε ένας φίλος που επέστρεψε μόλις από ένα ταξίδι.

Μόνο που εδώ πρόκειται για πολλά ταξίδια αφού ο Δημήτρης Φωτόπουλος περιπλανήθηκε σε τόσες και άλλες τόσες πόλεις, έζησε, γεύτηκε, μύρισε και ερωτεύτηκε. Παράλληλα με τα δικά του βώματα, αποκαλύπτονται οι υπόλοιποι συμπρωταγωνιστές σε κάθε επεισόδιο της ζωής του και υφαίνουν, παρέα με τον συγγραφέα, το υφαντό μιας ζωής γεμάτη περιπέτειες και δυνατές εμπειρίες.

Και κάπου εκεί, λίγο πριν την τελευταία φράση και το προσωρινό κλείσιμο του βιβλίου, βρίσκεσαι να αναρωτιέσαι τί να έγιναν όλοι αυτοί οι αληθινοί ήρωες και που να τους οδήγησε το δικό τους ταξίδι...